Climbing For Life Alta Badia - Dolomiti 2022 Check!

Eén woord: O N G E L O O F L I J K!
Ik kan er geen andere woorden voor vinden ... Wat een omgeving!
Corvara heeft verschillende troeven. Zowel in de winter voor de skiërs als in de zomer voor de fietsers, wandelaars, hikers, ...
Ik ben nu al op heel wat verschillende plaatsen gaan klimmen met de fiets maar deze keer overtrof de locatie meer dan al mijn verwachtingen. Het weer speelt uiteraard ook een belangrijke rol. In de bergen is dit soms onvoorspelbaar. Op het ene moment schijnt de zon en op het andere moment kan het daar beginnen regenen. Gelukkig viel het tijdens ons verblijf heel goed mee.
Donderdag 8 september rijden we de Sella Ronda.
Initieel stond de Giro Fedaia op onze planning. Alleen regende het in de voormiddag als we wilden vertrekken. Dan zijn we rond de middag maar voor een kleinere toer vertrokken.
De omgekeerde Sella Ronda. Een rit van 52 km. en 1.676 hm.

Een rit rond het Sellamassief. Vanuit Corvara fietst u naar het dorp Colfosco en verder naar bergpas Passo di Gardena. Het stijgingspercentage varieert en bedraagt soms wel 13 %. Boven aangekomen daalt u af tot de splitsing. Nu gaat het weer bergop naar de Passo di Sella, vervolgens weer omlaag tot even voor het dorp Canazei en daarna weer bergop naar de Passo Pordoi. De afdaling naar het dorp Arabba via meer dan 30 haarspeldbochten is vrij gelijkmatig. Vanaf Arabba gaat het nog een laatste keer omhoog naar de Passo Campolongo. Na de 7 km lange afdaling bent u weer terug in Corvara.
Een aangename maar toch pittige rit. In Arabba nog even gestopt om wat bij te tanken. Een lekkere apfelstrudel met een tas warme chocolade melk om terug wat suikers op te nemen alvorens de laatste beklimming aan te vatten.
Vrijdag 9 september rustdag en wat sight seeing met de cabrio
In de voormiddag schijnt het zonnetje en gaan we ons deelnamepakket en onze trui afhalen in het centrum. Nadien stappen we de auto in en gaan we de rit van zaterdag verkennen. De Sella Ronda kennen we al en daarom rijden we direct richting de Passo Giau. Ondertussen begint het serieus te regenen. Onderweg komen we heel wat fietsers tegen die vertrokken waren voor één of andere rit die er op vrijdag gepland stond. (Later in het hotel hoorden we dat er heel wat renners onderweg gestopt zijn die verkleumd waren en moesten opgepikt worden door vrienden of familieleden.)
De Passo Giau ... (Vanuit Selva di Cadore)
Wat een klim!


Het zal een harde dobber worden om die op te rijden. Je rijdt 3 bruggetjes over tijdens de beklimming en dat zijn de enige rustpunten! Als je 3 keer 30 m. als rustpunten kunt noemen ... Eenmaal boven kan je genieten van het prachtige gebergte. Jammer genoeg regende het op dat moment heel fel en zijn we niet uitgestapt. Nadien is het afdalen tot aan de volgende klim. De Passo Falzerego. Een gemoedelijke klim met een gemiddelde percentage tussen de 5 en 6 %.
Zaterdag 10 september de Climbing For Life Giro Giau
Het belooft een mooie dag te worden.
Om 7:00 starten we met heel wat deelnemers die de Giro Giau gaan fietsen.
Het is droog maar koud. Het is amper 6 graden!

Vanuit Corvara rijden we richting Arabba. We beginnen meteen aan de eerste beklimming. De Passo Campolongo (1.875 m). Een beklimming van 6 km. met een gem. stijgingspercentage van 5.9 %. Deze beklimming zullen 2 keer doen.

Beneden in Arabba draaien we rechtsaf en beginnen we aan de beklimming van de Passo Pordoi (2.237 m). Een beklimming van 9.2 km. met een gem. stijgingspercentage van 7 %. Deze beklimming bevat 30 bochten. Tijdens deze beklimming begon de zon er stilaan door te komen. Eenmaal boven konden we even rusten en genieten van wat versnaperingen aan de eerste bevoorrading. Vervolgens is het dan afdalen naar de Passo Sella (2.244 m). Die afdeling lag langs de westkant en grotendeels tussen de bomen. Met andere woorden: Daar waar er op dat moment geen zon was en waar het serieus kouder werd. Beneden aan deze afdaling stonden fietsers in hun handen te blazen om toch maar een beetje warm te krijgen.

De beklimming naar de Passo Sella vanuit     Canazei is 11 km. lang en heeft een gem. stijgingspercentage van 7%. Maar wij beginnen de klim op zo 'n 6 km. van de top. Nog steeds geen zonnetje te bespeuren. Gelukkig kon je tijdens het klimmen je een beetje verwarmen. Boven op de Passo Sella was het genieten van de prachtige omgeving. Daar scheen het zonnetje wel volop. Het was zelfs aanschuiven om een foto te kunnen nemen met het 'Passo Sella bord'.

In de verte kon je zelfs de 'eeuwige sneeuw' op de hoogste bergtoppen zien liggen. Van op de Passo Sella is het dan weer onmiddellijk afdalen naar de Passo Gardena (2.121 m). Onderweg kwamen we wel heel veel wagens en moto's tegen. Die waren ook vroeg van de partij. Soms wel ten nadele van de fietsers. Wanneer moto's passeren heb je nog wel wat ruimte op de weg. Maar als er zo 'n reeks auto's passeert dan is het soms lastig. Sommige houden rekening met de fietser maar velen ook niet. En dat is jammer ... Maar geen gesakker. We fietsen gewoon verder. De afdaling naar de Passo Gardena loopt vlotjes.

De beklimming naar de Passo Gardena vanuit Plan de Gralba is niet zo lang. 5.7 km lang en een gem. stijgingspercentage van 5 %. Langs de kant van Corvara is de beklimming iets langer. 8.8 km lang en een gem. stijgingspercentage van 6.7 %. Langs die kant mochten we naar beneden rijden richting Corvara.

In Corvara (aan de start/aankomst) nog wat bijtanken. De bidons vullen en nog iets eten want de volgende bevoorrading is pas na de afdaling van Passo Giau. We rijden opnieuw de Passo Campolongo over richting Arabba. Maar in Arabba slaan we nu links af. Daar dalen we ongeveer 22 km. tot in Selva di Cadore. 
Daar start de 'beruchte' Passo Giau (2.235 m). Een klim van 9.9 km lang met een gem. stijgingspercentage van 9.3 %! De klim begint al onmiddellijk met een stijgingspercentage van 12 % en gaat al snel naar 14 %. Het is blijven trappen tot boven. Er komt geen enkel moment rust in ... (buiten de 3 bruggen van 30 m.) De bochten worden ook aangegeven. 30 bochten alvorens je de top bereikt. Soms komen er 2 tot 3 bochten na elkaar en daar gaat het stijgingspercentage onmiddellijk omhoog. Constant op de 34 rijden achteraan. En als het stijgingspercentage dan eens 9 of 10 % is, schakelde ik al eens terug naar de 32 achteraan. 

Na 1:30 kom ik boven op de Passo Giau aan. Even genieten van het prachtige uitzicht. Enkele foto's nemen en vervolgens mijn mouwstukken aan, windvest dicht en terug naar beneden. Aan de bevoorrading nog iets eten en de bidon bijvullen alvorens de laatste beklimming aan te vangen.
De laatste beklimming is de Passo Falzarego (2.105 m). Een beklimming van 15.9 km. en een gem. stijgingspercentage van 5.9 %. Wij starten de beklimming op ongeveer 12 km. van de top. Bijna iedereen die ik op de klim tegenkom, rijdt op een traag tempo naar boven. Ook ik rijd traag naar boven. Ook al komen er stukken in de lichtelijk in dalende lijn zijn. Het oprijden van de Passo Giau heeft veel krachten en energie gekost.

Boven op de Passo Falzarego is er nog een bevoorrading. Toch nog eens even stoppen en iets eten. Een halve banaan en een halve appelsien doen wonderen. De bidon nog eens gevuld. Deze keer met water ipv. de sportdrank. Die sportdrank kreeg ik niet meer in mijn lijf. 

We passeren nog de top van de Passo Valparola (2.192 m). Die lag nauwelijks een kilometer verder dan de top van de Passo Falzarego. Die mochten we gelukkig dan 14 km. naar beneden rijden. Eenmaal beneden in La Ila/La Villa, was het nog ongeveer 5 km. naar Corvara, waar we over de finish konden rijden.

Eenmaal over de finish, was de ontlading heel groot. Gebleit van vermoeidheid maar ook van vreugde en geluk. De climbing for Life in de Dolomieten is een feit!