Weekendje Ardennen met DST

 🚴 Een weekendje in de Ardennen gaan fietsen

Eind vorig jaar (2020) maakten we plannen om een midweek te gaan fietsen in de Vogezen.

Jammer genoeg kwamen de Corona-maatregelen weer roet in het eten gooien. Wanneer er geen cafeetjes, terrassen of eetgelegenheden open zijn, dan kan je er weinig gaan doen. Dus annulatie van het hotel en vervolgens geen midweek Vogezen.

Vanaf juli kwamen er dan weer versoepelingen en waren de vooruitzichten rooskleuriger. Dan toch maar een weekendje in de Ardennen boeken om daar nog wat gaan te fietsen, ter compensatie van de midweek in de Vogezen.

10 September zijn we dan met 9 DST'ers naar Trois-Ponts gereden. We hadden er een knus hotelletje ‘Auberge la Métairie’ geboekt. Trois-Ponts is een niet zo ver en met de auto ben je er al op anderhalf uur. Vrijdag rond 10:00 vertrokken zodat we daar ‘s middags al een eerste rit konden fietsen. Één van de DST’ers is met zijn fiets tot ginder gereden. (Ik had voor hem een route uitgestippeld van ongeveer 150 km.)

Net voor de middag zijn we dan in Trois-Ponts toegekomen. Onze kamers waren nog niet vrij. We konden wel onze boterham of sandwich opeten in de zithoek van het hotel. We hadden onze fietskledij al aan en moesten gewoon de fietsen van fietsrek nemen om ‘the Sweet loop’ te gaan fietsen. 2 van de 3 dames reden niet mee en gingen ter plaatse een wandeling doen. 

We zijn dan met 6 DST’ers vertrokken voor een tocht van ongeveer 60 km en 880 hm. We zitten in de Ardennen, dus hoogtemeters zijn hier vanzelfsprekend. 

Onderweg enkele wegenwerken tegengekomen waarvan beide rijstroken werden heraangelegd met nieuwe asfalt. Er was maar 1 rijstrook beschikbaar. We moesten wachten voor een rood licht om de voertuigen uit de andere richting door te laten. Bij de eerste werken hebben we tamelijk lang moeten wachten.

Bij de tweede werken hetzelfde scenario. Terug een rood licht en weer lang wachten. We hebben dan maar beslist om op de afgesloten rijstrook verder te rijden. Dat bleek achteraf niet zo 'n goed idee ... Die strook was reeds behandeld met een vloeibare hechtingslaag. Met alle gevolgen vandien. 

Onze fiets, onze kledij, onze schoenen en zelfs onze benen waren besmeurd. Gelukkig kregen we wat hulp van de eigenares van het hotel. Zij heeft ons een product gegeven zodat we onze benen konden proper maken. Ons materiaal en onze kledij hebben we thuis moeten proper maken. (Ik ben daar toch een halve dag mee bezig geweest.)

Na de rit hebben we dan nog wat bijgepraat bij goeie pint bier. Onze DST'er die met zijn fiets tot in Trois-Ponts gereden was, was 3 keer lekgereden! Een vierde keer zou problematisch geweest zijn want hij had maar 3 reserve bandjes bij.

's Avonds hebben we dan lekker gegeten en gedronken. Dat hoort er ook bij natuurlijk. Na de inspanning, de ontspanning. Dan worden ook allerlei (straffe) verhalen of anekdotes verteld. Na een stevige maaltijd en een lekker wijntje of een stevige pint bier, is het tijd om onder de wol te kruipen. Morgen staat er een rit van meer dan 100 km op het programma.

Dag 2

Eerst een stevig ontbijt. Nadien het materiaal nakijken en de drinkbussen vullen. Er zijn nog 2 DST'ers met de wagen tot in Trois-Ponts gekomen om ons te komen vergezellen. Ook de 3 dames rijden vandaag mee. Wanneer iedereen klaar is, nemen we nog een groepsfoto en dan zijn we weg. We rijden vandaag de 'Switchback ride'. Een rit van 102 km en 1.547 hm. Een mooie rit richting Spa. Daar doen we 's middags een terrasje. Nadien rijden we terug richting Trois-Ponts. Als voorlaatste stop passeren we nog langs de waterval van Coo en rijden zo vervolgens langs het meer terug richting ons hotel.

Wanneer we in 't hotel aangekomen zijn, rijden we met z'n tweeën nog een extra lus. We dalen terug af tot in Stavelot. Daar begint de beklimming van de Stockeu. Ik kon me de klim niet meer herinneren. Blijkbaar zijn we er al eens opgereden wanneer we de Sean Kelly Classic zijn gaan rijden. 

Het is inderdaad een pittige klim met (korte) stukken van boven de 20%. Dat kan al tellen. Op de splitsing staat dan het monument van Eddy Merckx. Daar zijn we eventjes gestopt om een foto te nemen. Nadien rijden we verder maar daar loopt de beklimming nog een goeie kilometer verder. De rit op zich is maar 11 km. We waren dus relatief snel terug in het hotel. Daar hebben we met z'n allen nog een goeie pint gedronken alvorens een douche te gaan nemen. Ons klaarmaken voor het avondeten. Nadien hebben we nog wat nagekaart en zijn we gaan slapen.

Zondagmorgen hebben we nog ontbeten en nadien onze valiezen gepakt, uitgecheckt en terug naar Schoonderbuken gereden. Zo een weekendje weg, zouden we meer moeten kunnen doen. Het was zeker een aanrader. 👍🏻👍🏻